اهمیت انتخابات فراتر از سیاست ورزی ها و جناح بندی ها، از آن جهت است که در نهایت شاخص های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و در اصل کیفیت زندگی یک جامعه از صندوق رای بیرون خواهد آمد. تاکید من بر این است که مشارکت در عرصه انتخابات به عنوان یک حق مدنی آحاد مردم، بسیار پراهمیت و حیاتی است. شاید با نگاهی سطحی، انتخابات برای هر فرد یک رای دادن ساده باشد اما واقعیت این است که آثار و تبعات این امر به حدی گسترده است که نمی توانیم به سادگی از آن بگذریم و یا با این توجیه که اگر من رای ندهم اتفاقی نمی افتد، از اهمیت آن بکاهیم.
اولین تاثیر مشارکت در انتخابات بر هویتی و شخصیت خود افراد است. اینکه ما از حقوق مدنی که در اختیارمان هست استفاده کرده و برای این حق مدنی ارزش قائل باشیم، نشان دهنده این مساله است که نه تنها یک فرد منزوی نیستیم بلکه شخصیتی مشارکتی داریم که اهل تشریک مساعی و کار گروهی است.
موضوع دیگری که باید مد نظر قرار گیرد این است که با مشارکت در انتخابات به نوعی به فرزاندان و اطرافیان خود آموزش می دهیم که از حقوق مدنی خود استفاده کنند و در سرنوشت و آینده خود اثرگذار باشند. فراموش نکنیم که رای دادن بر سرنوشت ما و فرزندانمان و در ابعاد وسیع تر کل جامعه کاملا تعیین کننده است. تاکید من بیش از هر قشری بر رای اولی ها است. قطعا بسیاری از ما در اطرافمان جوانانی را داریم که برای اولین بار رای می دهند. حرکت ما به نوعی برای رای اولی ها الگو خواهد بود. در حقیقت ما تجربه مشارکت و استفاده از حقوق مدنی را به آنها آموزش می دهیم.
نکته بعدی که همه مردم کشورمان باید آن را مد نظر قرار دهند این است که آثار اقتصادی ناشی از مشارکت در انتخابات و انتخاب فرد اصلح، قطعا در همه زوایای جامعه نفوذ خواهد کرد. کافی است تجارب کشور خودمان را در دوره های مختلف را مرور کنیم، در این صورت خواهیم دید که در دولت های گذشته اقتصاد کشور با چه فراز و نشیب هایی مواجه شده است.
ما دوره هایی را تجربه کردیم که در آن اقتصاد کشورمان بسیار پررونق و پویا بوده است. شاخص های اقتصادی در این دوران قابل اعتنا و قابل قبول بوده است. اما بر عکس آن دوره هایی هم بوده که ماشین اقتصاد کشور در مسیر درستی حرکت نمی کرده است. مشارکت از آن جهت اهمیت بیشتری پیدا می کند که سرنوشت اقتصاد کشور را برای 4 سال آتی روشن می کند و این حوزه بیش از هر موضوع دیگری با معیشت و زندگی مردم در ارتباط است. وقتی در دولتی رشد اقتصادی به 8 درصد می رسد به این معناست که سفره اقتصاد کشور گسترده تر شده و سهم مردم از آن افزایش یافته و در نهایت رفاه و آسایش مردم تا اندازه ای تامین شده است. بالعکس وقتی در کشور رشد اقتصادی پایین و حتی منفی داریم، مردم با مشکلات اقتصادی بسیاری مواجه می شوند. با همین رویکرد هر کسی که به آینده خانواده خود اهمیت می دهد، قطعا باید در انتخابات مشارکت جدی داشته باشد.

موضوع دیگری که نمی توانیم از آن چشم پوشی کنیم این است که شرایط اقتصادی حاکم بر کشور تا چه اندازه می تواند در روابط بین المللی ما اثر گذار باشد. در دولت های گذشته در مقاطعی جامعه جهانی به ما اقبالی نشان نمی داد و همین موضوع بسیاری از بخش های کشور را تحت تاثیر قرار داد. فعالین اقتصادی، دانشجویان و یا افرادی که به سایر کشورها رفت و آمد می کردند بخش کوچکی از جامعه بزرگی بودند که به دلیل نبود روابط بین المللی وسیع با سایر کشورهای دنیا متضرر شدند.
در مقابل آن دوره ای را هم تجربه کردیم که دولت از دیپلماسی قوی برخوردار بود. در این دوران ما با مراجعات گسترده مقامات کشورهایی مواجه شدیم که علاقمند به حضور در بازارهای ایران بودند. اینها آثار و تبعات حضور ما در پای صندوق های رای است. طبیعتا اگر چرخ اقتصاد کشور به حرکت دربیاید، آثار مثبت اجتماعی هم به دنبال خواهد داشت و مردم هم زندگی آرام تر و بهتری را تجربه خواهند کرد.
این مساله، امری فراگیر است و همه بخش ها و همه اقشار جامعه را در بر می گیرد. قطعا صنعت برق و صاحبان و فعالین آن هم از این قاعده مستثنی نیستند. کسانی که در صنعت برق فعالیت دارند هم مانند سایر اعضای جامعه از سیاست های مختلف دولت هایی که
تا امروز مدیریت بخش اجرایی کشور را در دست گرفته اند، منتفع یا متضرر شده اند.
قطعا هیچ یک از ما فراموش نکرده ایم که در طول سال هایی که با تحریم و تورم بالا مواجه بودیم، بسیاری از شرکت های فعال صنعت برق دچار مشکلات عدیده شده، ظرفیت تولید در این صنعت کاهش یافت و در برخی موارد کار به تعطیلی کارخانجات هم کشید.
دوستان و همکاران ما در صنعت برق هم باید مانند سایر اقشار جامعه علاوه بر حضور در انتخابات، خانواده ها و همکاران مجموعه های خود را نیز ترغیب به مشارکت کنند. اولین و مهمترین توصیه ما این است که میزان مشارکت در انتخابات را بالا ببریم. تجربه نشان داده که هر چه نرخ مشارکت در انتخابات بالاتر باشد
در انتخاب شایسته تر و مناسب تری خواهیم داشت.این امر را هم درکشور خودمان و هم در بسیاری از کشورهای دنیا شاهد بوده ایم. در همین چند ماه اخیر نتایج مشارکت یا عدم مشارکت مردم را در کشورهای مختلف به چشم دیده ایم. تاثیرات مثبت و منفی این انتخاب ها در آینده کشورها کاملا قابل مشاهده و استدلال است. فکر می کنم تجربه برکسیت انگلستان، روشن ترین مثال ممکن برای نشان دادن تاثیر عدم مشارکت مردم در انتخابات است. انتخابات آمریکا هم قطعا نمونه خوبی است که نشان می دهد عدم حضور گسترده مردم در انتخابات باعث برگزیده شدن شخصی می شود که کمتر کسی احتمال برنده شدن او را 

در انتخابات می داد. در حقیقت عدم جذب آرای خاموش یا خاکستری در نهایت منجر به انتخاب فردی شد که سیاست هایش نه تنها برای آمریکا بلکه برای کل دنیا می تواند خطر آفرین و هزینه ساز باشد. یا مثلا در کشوری مثل ترکیه به دلیل مشارکت اندک مردمش با اختلاف بسیار اندکی، نتیجه ای رقم خورد که نتایج آن برای ترکیه کاملا نامعلوم و مبهم است. یا در فرانسه آنچه که پیش بینی می شد با مشارکت گسترده مردم پای صندوق های رای تغییر کرد.
ما باید در این فرصت باقیمانده تا انتخابات را مغتنم شماریم و این تفکر که «رای من چه تاثیری دارد» را عوض کنیم. فراموش نکنیم که به تعبیر همان ضرب المثل معروف
«قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود» هر یک از آرای ما می تواند در نهایت تعیین کننده باشد.
اثر تک تک آرای مردمی که در انتخابات حضور می یابند، در نهایت در دورترین زوایای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشور قابل مشاهده است. کشورمان امروز در یکی از حساس ترین برهه های تاریخی اش به سر می برد. فکر می کنم که مناظرات انجام شده به خوبی می تواند مردم را به سمت انتخاب کاندیدای اصلح هدایت کند. البته باید توجه کنیم که مدار حرکت، حداقل در صنعت و صنف خودمان بر اساس عقلانیت باشد. باید کسی را انتخاب کنیم که بتواند به صورت حداکثری از ظرفیت های گسترده و بی شمار موجود در کشور، استفاده کرده و آن را تبدیل به ارزش افزوده و رشد اقتصادی بالا کند. تا در نهایت آسایش و آرامش در معیشت مردم اتفاق بیفتد.
ایرانی ها مردم هوشمندی هستند و قطعا به این موضوع توجه می کنند که باید بین شعار پوپولیستی و سیاست کشورداری تفاوت معناداری وجود دارد. اینکه کاندیدایی تلاش کند تنها از طریق شعارهای پوپولیستی و بدون توجه به قابلیت پیاده سازی آنها در کشور، رای جمع کند، مساله ای خطرآفرین و هشدار دهنده است که ما باید در انتخاب خود آن را مد نظر قرار دهیم.
ما در سال های گذشته به دلیل بی توجهی مسئولین نسبت به فرصت های موجود در این صنعت، صدمات بسیاری را متحمل شدیم. اتفاقاتی که در سنوات گذشته افتاده از جمله انحلال سازمان برنامه، خانه نشین کردن نخبگان، بلندپروازی ها، توهم اندیشی، اغراق در توانمندی ها، عدم صداقت با مردم و غرور کاذب برای ما مشکلات بسیاری ایجاد کرد و امروز باید از چنین رویکردهایی به شدت پرهیز کنیم. لذا در صورتی که یکی از کاندیداها بر اساس این محورها با مردم صحبت می کند، باید از آن فاصله بگیرم.
باز هم تاکید می کنم که ما نباید فراموش کنیم که تحریم ها تا چه حد به صنعت و اقتصاد کشور لطمه زد. فساد تورم، عدم اقبال حوزه بین الملل نسبت به ایرانی ها، نابرابری های اجتماعی و بسیاری از مسائل دیگر همگی پیامدهای انتخاب نادرست و مشارکت اندک ما در انتخابات بود. بنابراین ما در صنعت برق باید در روز انتخابات حضور جدی پای صندوق های رای داشته باشیم و همه کسانی که می توانند رای دهند را تشویق کنیم تا نرخ مشارکت را بالا ببریم.
نکته دوم اینکه همکاران عزیز ما در صنعت برق باید بین اقتصاد قابل پیش بینی و اقتصاد غیرقابل پیش بینی یکی را برگزینند و به یاد بیاروندکه ما هر دوی این شرایط را قبلا تجربه کرده و دیدیم که در یک اقتصاد بی ثبات چطور شاخص های اقتصادی در یک برهه زمانی بسیار کوتاه تغییرات ناگهانی را تجربه می کرد، آنقدر که نه انگیزه ای برای سرمایه گذاری باقی می ماند و نه توانی برای ادامه فعالیت.
سخن آخر اینکه راه عبور از این تنگناها سکوت و قهر با صندوق رای نیست. صندوق رای تجلی خواسته های مردم است بنابراین از همه همکاران عزیزم در این صنعت دعوت می کنم که با مشارکت جدی در انتخابات، انتخابی صحیح، کارآمد و شایسته بر محور عقلانیت داشته باشند.