در ارزیابی شعارهای اقتصادی برخی نامزدهای ریاست‌جمهوری از جمله افزایش یارانه‌ها و ایجاد ۵میلیون شغل، می‌توان گفت؛ شعارهای پوپولیستی که بر مبنای شرکت ندادن مردم در اقتصاد و فقط پرداخت پول و یارانه بیشتر باشد، جفا در حق مردم است.

هرچند که موضوع ایجاد شغل به طور حتم امکانپذیر است اما باید این مسئله را هم در نظر گرفت که زیرساخت‌های اقتصاد ایران که در ۱۰سال گذشته آسیب دیده، زمینه را برای ایجاد شغل کمتر کرده است. البته در ۴ سال گذشته ترمیم‌هایی رخ داده، روابط بین‌الملل مناسب‌تر شده و توانستیم زمینه آوردن سرمایه‌گذاری خارجی را که عامل اصلی برای ایجاد شغل به شمار می‌آید، فراهم کنیم. باید از درآمدهای نقتی برای ایجاد شغل استفاده شود و از همه مهم‌تر فضای کسب‌وکار را بهبود بخشیم.
نیاز است که زمانی را در نظر بگیریم تا بتوان زیرساخت‌ها را آماده و تورم را کنترل و پیشران‌های عبور از رکود را اجرایی کرد تا در نهایت شرایط از هر لحاظ برای یک خیزش اقتصادی آماده شود.
این واقعیتی انکارناپذیر است که فضای فعلی کسب‌وکار بعد از دولت یازدهم به سمت بهبود حرکت کرد، در دولت‌های نهم و دهم عقب‌ماندگی‌های اقتصادی زیادی به وجود آمد. درآمدهای نفتی آنطور که باید صرف زیرساخت‌های اقتصادی نمی‌شد و سرمایه‌گذاری در صنعت برق و انرژی انجام نشد که نمونه آن را امروز در معضل گرد و غبار و هوای خوزستان می‌بینیم.
در کل می‌توان گفت؛ باید برنامه‌ای دنبال شود که درآمدها از طریق مشارکت مردم در اقتصاد افزایش یابد.
هر نامزدی که دیدگاهش معطوف به این باشد که سرانه ملی بالا برود می‌توان به او فکر کرد.
دیدگاهی که باید بر اساس اقتصاد غیرنفتی باشد؛ نه اینکه گفته شود نفت بیشتری می‌فروشیم و به اقتصاد پول تزریق می‌کنیم و نرخ دلار را پایین نگه می‌داریم. اینکه کاری کنیم که مردم فقط یارانه بگیرند و در اقتصاد مشارکت نداشته باشند، جفا در حق مردم است.

حمیدرضا صالحی نایب رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران