نشست بررسی پیش‌نویس طرح اصلاح قانون اتاق ایران با حضور تعدادی از اعضای هیات نمایندگان اتاق ایران و نماینده برخی از تشکل‌های اقتصادی به‌صورت حضوری و آنلاین برگزار شد.

در ابتدای این نشست، کیوان کاشفی، عضو هیات رئیسه اتاق ایران مقدمه‌ای درباره طرح اصلاح قانون اتاق ایران گفت که حدود یک‌سال است زمزمه اصلاح قانون اتاق ایران شروع شده و آخرین جلسه بررسی این طرح در شیراز برگزار شده است. قوانین از چند مسیر مختلف، برای بررسی، تدوین و اصلاح به مجلس ارجاع داده می‌شوند: به‌صورت لایحه از طرف اتاق ایران ارائه می‌شد، یا دولت به هر دلیلی چنین لایحه‌ای را به مجلس می‌فرستاد و یا اینکه خود مجلس نیاز به اصلاح‌قانون را تشخیص داده و به‌صورت طرح آن را در دستور کار قرار می‌داد. پیش‌نویس اولیه‌ای که طراحان لزوم تغییر قانون اتاق ایران آن را ارائه داده‌اند در مجلس به طرحی تبدیل شده و در حال حاضر این طرح در کمیسیون اقتصادی مجلس در دست بررسی است. جلسات مختلفی در این زمینه برگزار شده و خیلی از اعضای هیات نمایندگان نسبت به برخی از مفاد این قانون حساسیت‌هایی دارند و شاید این جلسه به رفع این ابهام‌ها کمک کند تا درنهایت قانون خوب و جامعی تدوین و تصویب شود تا با مشکلات بعدی روبرو نشویم.

تعجیل در تغییر قانون به دلیل نزدیکی زمان انتخابات
کاشفی در ادامه تصریح کرد: اصلاح قانون اتاق فی‌نفسه موضوع بدی نیست و قبلاً هم بارها اصلاح قانون در دستور کار هیات رئیسه وقت اتاق ایران قرار گرفته ولی هر بار به دلایلی به نتیجه نرسیده است. اما تعجیل کنونی در تغییر قانون نکته خطرناکی است و می‌تواند زمینه خیلی از نگرانی‌ها باشد. این قانون قرار است چندین سال مبنای فعالیت فعالان اقتصادی باشد و اصلاح مجدد آن در آینده ممکن نیست. تعجیل در تغییر قانون به دلیل نزدیکی زمان انتخابات، وجهه خوبی ندارد و این نگرانی را می‌توان با اصلاح آیین‌نامه یا مصوبه‌ای برطرف کرد.

ماهیت اتاق تغییر نکند
بعد از آن رئیس مرکز پژوهش‌های اتاق ایران با تاکید بر پیش‌نویس بودن طرح اصلاح قانون اتاق ایران گفت: در کمیته تخصصی‌ای که در اتاق ایران برای بررسی قانون اتاق ایران تشکیل‌شده، نشست‌های متعددی برگزار شده و جمع‌بندی این نشست‌ها به هیات رئیسه ارجاع شده است. به‌هیچ روی اینگونه نبود که این کمیته فقط روی نظر شخص یا گروه محدود تأکید کند؛ در یک‌سال به‌طور مداوم نظر افراد متعدد و اتاق ایران اخذ و جمع‌بندی شده است. همه این افراد بر آن تأکید داشتند که قانونی نوشته شود تا ۵۰ سال آینده هم آن قانون خوب و قابل‌دفاع باشد. درباره ماهیت حقوقی اتاق ایران جمع‌بندی کمیته این بود که این ماهیت تغییر نکند.

پیام باقری، رئیس هیات مدیره سندیکای برق:

تصمیم‌گیری برای قانون اتاق باید در هیات نمایندگان اتاق ایران بررسی شود نه در کمیته. این تغییر مانیفست اتاق است و اگر نکته نظرات قاطبه هیات نمایندگان دریافت نشود، محل اشکال است. درباره تشکل‌های اقتصادی باید تأکید کرد که این تشکل‌ها هستند که به اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران وجاهت می‌دهند و ما نباید خلاف قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار عمل کنیم.

سادینا آبائی، نایب‌رئیس کمیسیون احداث، خدمات فنی و مهندسی اتاق ایران:

تمام این موارد به شکل پازلی چیده شده که نتیجه آن تضعیف بخش خصوصی است. در درون خود اتاق هم آشفتگی انتهای دوره دیده می‌شود. تأکید من این است باید تا آنجایی که امکان دارد زمان تدوین قانون از تعجیل خارج شود و سر فرصت و با صبوری بررسی و تدوین شود. به نظر می‌رسد این دوره همه احساس خطر کرده‌اند؛ باید از هیات نمایندگان کمک بگیریم تا گروه‌هایی روی این قانون کار کارشناسی انجام دهند و بعد در زمان مشخص اصلاح قانون انجام شود.

حمیدرضا صالحی، نایب‌رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران:
ما با دست خود نهاد بخش خصوصی را می‌خواهیم از بین ببریم. باید متحد باشیم و نگذاریم ماهیت اتاق تغییر کند. نباید اجازه دهیم به ماهیت اتاق و استقلال آن ضربه بزنند؛ حتی اگر نسبت به عملکرد اتاق نقد هم داشته باشیم. تشکل‌ها در دنیا در اقتصاد سهم جدی دارند و نباید همدیگر را تخریب کنیم. ما باید با تأکید بر مطالعه تطبیقی قانونی تدوین کنیم که به نسل جدید اتاق‌ها توجه شود. باید از جایگاه اتاق صیانت کنیم و اجازه ندهیم اتاق کلونی شود این به ضرر کشور، اقتصاد و بخش خصوصی خواهد بود.
در ادامه یکی از حاضران گفت: ما باید از جایگاه بخش خصوصی صیانت کنیم و باید از لاک دفاعی خارج شویم. مسبب وضعیت امروز دولت‌هاست نه بخش خصوصی. زیان انباشته شرکت‌های خصولتی و دولتی در جهت اثبات این ادعاست. مهم‌ترین خواسته ما تثبیت جایگاه بخش خصوصی است. باید تلاش کنیم با این ذهنیت وارد کار شویم. جایگاه هیات نمایندگان تقویت شود؛ هیات رئیسه حریم امن نداشته باشند ولی امنیت خاطر برای کار داشته باشند. باید به این مسئله هم توجه شود که پیش‌نویس اصلاح قانون اتاق ایران می‌تواند مبنا باشد، روند اصلاح قانون اتاق ایران از ابتدا غیراصولی بوده و هیات رئیسه هم در این وضعیت بی‌تقصیر نبوده و شفافیت لازم را نداشته. ولی حالا متناسب با قوانین بالادستی در کنار هم جایگاه بخش خصوصی را تقویت کنیم. مهم‌ترین درخواست توقف روند شتاب‌زده اصلاح قانون است.

آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران:

پرسش اول من این است که چرا در جلسه شیراز نماینده تشکل‌ها و نماینده هیات نمایندگان حضور نداشته است؛ ما مشاور سه قوه هستیم، با این وضعیت ما نه‌تنها نمی‌توانیم مطالبه‌گر باشیم که جایگاه مشاور اتاق هم تضعیف خواهد شد. نباید اجازه داد جایگاه اتاق ایران را مثل جایگاه نظام‌ مهندسی تضعیف کنند. ما نباید مدام جایگاه تشکل‌ها را تضعیف کنیم. به وضعیت اتاق اصناف نگاه کنید. ما با دعوا بر سر چند کرسی، کل سنگر را از دست می‌دهیم؛ باید هیات نمایندگان در این مسیر حضور داشته باشند و باید هیات رئیسه موضع خود را مشخص کنند