آقای مهندس پارسا را چند سالی است که می شناسم ، در سالهای اخیر در هیأت مدیره فدراسیون صادرات انرژی و صنایع وابسته ایران و کمیسیون مالی و بیمه فدراسیون از نزدیک با اندیشه های ایشان آشنا شدم . عشق بی پایان ایشان به حل مسائل ، گرفتاریها و مشکلات سرراه فعالین اقتصادی وارائه نظرات و راه حل های برون رفت از چالش ها در هر مجلس و نشستی برای من قابل احترام بود. با استفاده از تجربیاتشان در تولید و صادرات ، به طور معمول ، راه حل هایی که پیشنهاد می دادند بیشتر عملیاتی بودند. به همین دلیل و حضور فعالشان در فعالیت های اقتصادی ، در زمانی که برای وزرا قرار بود افرادی پیشنهاد شوند، در محفل دوستان یکی از گزینه های ما ، ایشان بودند. اما از آنجا که حتم داشتیم که انتخاب این قبیل متخصصان به عنوان وزیر غیر ممکن و نشدنی است ، در حد همان حرف و محفل دوستانه ، باقی می ماند.
عشق بی پایان ایشان به بخش خصوصی، موجب می شد که برای پایداری تشکل ها به ویژه فدراسیون صادرات انرژی و صنایع وابسته ایران از هیچ کوششی دریغ نکنند. برای جذب تشکل ها در فدراسیون علی رغم تمام گرفتاریها و مشغله ، خودشان با تشکل ها جلسه می گذاشتند و باتمام وجودشان به معرفی و اهمیت حضور در فدراسیون می پرداختند.
اینجانب در مدت کمی که در خدمتشان بودم از ایشان بسیار آموختم، از حوصله ای که به خرج می دادند، از اعتماد به نفسشان در ارائه راه حل ها برای رفع مشکلات ، از تخصیص زمان برای فدراسیون و در یک کلام از عشقشان به پیشرفت اقتصاد کشور.
به راستی که از خودشان یادگارهای خوبی بجای گذاشتند ، همچنین نام نیک ، برگزاری با شکوه مراسم تشیع و ختم نشان داد که مورد اقبال دوستان و همکاران خود بودند.
بی شک جایشان به ویژه در فدراسیون صادرات انرژی خالی است ، روحشان شاد

اکبر افشار
انجمن شرکت های مهندسی و ساخت ( صنایع نفت و نیرو)