وعده امضای هفت قرارداد نفتی تا پایان شهریورماه درحالی از سوی مسئولان داده شد که قرار نیست طرف مذاکره شرکت های غربی باشند و چنانچه به مرحله اجرا برسند صنعت نفت ایران سال پر رونقی را تجربه خواهد کرد. طبق وعده داده شده، با یک حساب سرانگشتی مشخص می‌شود فرصت باقی مانده برای امضای این هفت قرارداد تنها سه ماه است و سوال اصلی اینجا است امضای هفت قرارداد مذکور پای کدام میادین می نشیند؟
به گزارش ایسنا، بازار نفت ایران بعد از امضای برجام و طی حدود سه سال گذشته میزبان غول های نفتی جهان از جمله توتال، شل، شلمبرژه، انی، اینپکس، گازپروم نفت، لوک اویل، روس نفت، تات نفت، زاروبژ نفت، ساینوپک، CNPC، کوگس، ONGC، DNO، زیمنس، وینترسهل، پرتامینا، شرکت ملی نفت فیلیپین، پتروناس، OMV، مرسک و... بود که نماینده کشورهای فرانسه، انگلیس، ایتالیا، ژاپن، روسیه، چین، کره جنوبی، هند، اتریش، آلمان، اندونزی، مالزی، دانمارک و... هستند. غلام رضا منوچهری، معاون مدیرعامل شرکت ملی نفت در امور مهندسی و توسعه درحالی از امضای هفت قرارداد نفتی خبر داد که ترامپ هنوز از برجام خارج نشده بود. اقدامی که هرچند هنوز تبعات آن مشخص نیست اما ادامه فعالیت برخی از شرکت ها از جمله لوک اویل روسیه را با ابهام مواجه کرده است.
طبق آخرین اخبار در سال گذشته برای توسعه میدان گازی فرزاد بی، با شرکت ONGC هند برای توسعه میدان نفتی یادآوران، با شرکت‌های ساینوپک چین و شل انگلیس، برای میدان دال پری، با شرکت ملی نفت تایلند و شرکت OMV اتریش، برای میدان کیش، با شرکت‌های شل انگلیس، گاز پرم روسیه و انی ایتالیا، برای لایه‌های نفتی پارس جنوبی، با شرکت مرسک دانمارک (که در حال حاضر بخش نفتی این شرکت توسط توتال خریداری شده است)، برای میدان چنگوله، با شرکت‌های DNO نروژ، شرکت ملی نفت تایلند و گاز پروم روسیه تفاهم نامه همکاری امضا شده است.
همچنین برای میدان گازی کیش، با شل انگلیس، گاز پروم روسیه و انی ایتالیا، برای میدان پایدار غرب با زاروبژنفت روسیه و OMV اتریش، برای میدان چشمه خوش با گاز پروم روسیه، پتروناس مالزی و OMV اتریش، برای میدان دارخوین، با انی ایتالیا و شرکت ملی نفت فیلیپین، برای میدان آبان، با زاروبژنفت روسیه و میدان آذر با گاز پروم روسیه، برای میدان آق تیمور و منصوری، با پرتامینای اندونزی و لوک اویل روسیه، برای میدان دهلران، با گاز پروم و تات نفت روسیه، برای میدان بلال با کوگس کره جنوبی و شرکت ملی نفت تایلند، برای بند کرخه با OMV اتریش، برای میدان شادگان با زاروبژ نفت روسیه تات نفت روسیه، پرگس و شلمبرژه تفاهم نامه همکاری امضا شده است.
بر این اساس سال ۱۳۹۶ شاهد بررسی طرح‌های توسعه‌ای ١۸ میدان نفت و گاز در کمیته مشاورین مدیریت مخازن شرکت ملی نفت ایران بودیم که از میان قرارداد پنج میدان آبان، پایدار غرب، سپهر، جفیر و کرنج امضا شد و به عبارت دیگر ۱۳ میدان دیگر از این لیست باقی می ماند.
البته باید گفت با توقف فعالیت های شرکت لوک اویل در روسیه و خرید شاخه نفتی مرسک توسط توتال، تکلیف فعالیت این دو شرکت در میادین نفتی و گازی ایران هنوز مشخص نیست.
از سوی دیگر شهنازی زاده، مدیرعامل سابق مدیرعامل و رییس هیات مدیره شرکت مهندسی و توسعه نفت در آخرین نشست خبری خود جزییات تفاهم نامه های امضا شده برای توسعه میادین غرب کارون با شرکت‌های داخلی و خارجی را تشریح کرد.
درحالی که تنها سه ماه برای امضای هفت قرارداد نفتی فرصت باقی مانده است هنوز مشخص نیست کدام میدان تعیین تکلیف خواهد شد.