نشست کمیته فنی برق کمیسیون انرژی اتاق ایران برگزار شد؛ در ابتدای این نشست پیام باقری، رئیس کمیته فنی برق گفت: تشکل‌ها رسالت «اقدام و مطالبه گری» دارند ولی نتیجه پیگیری‌ها دست تشکل‌ها نیست. ما نباید از تلاش خود مأیوس باشیم؛ شکستن انحصار کار ساده‌ای نیست.
او ادامه داد: موضوع برنامه هفتم بیش از یک سال است که در دستور کار قرار گرفته است؛ مطالب چندین بار مطرح‌شده و مراکز مختلفی روی برنامه هفتم کار می‌کنند. کمیسیون انرژی در بخش‌های مختلف انرژی در برنامه هفتم توسعه مطالعاتی را انجام داده و در این حوزه نگاه و نظر تشکل‌ها را دریافت کرده است.
در کمیته فنی برق جدی‌ترین موضوع بحث رگلاتوری بود که آرش نجفی، رئیس کمیسیون انرژی اتاق ایران درباره آن گفت: در صد و دهمین نشست شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی توافق شد که وزارت نیرو ظرف حداکثر دو هفته، اصلاحات مورد نیاز خود را در لایحه رگلاتوری رفع کند و لایحه را به مجلس تحویل دهد. وگرنه مجلس خود اقدام خواهد کرد. در حوزه رگلاتوری برق قبلاً لایحه‌ای تهیه‌شده بود که متأسفانه از طرف وزارت نیرو از مجلس پس گرفته شد تا روی آن بازنگری شود.
به گفته نجفی، بخش زیادی از مشکلات صنعت برق ناشی از نبود نهاد تنظیم‌گری است که بتواند به‌صورت مستقل تصمیم‌گیری کند و از طرفی نتیجه قیمت‌گذاری‌ها را در بی‌انگیزگی بخش خصوصی در سطح سرمایه‌گذاری شاهد هستیم.
بعد از آن باقری، رئیس هیات مدیره فدراسیون انرژی ایران گفت: همان رویه‌ای که درباره رگلاتوری برق در شورای گفت‌وگو طی شد، در همکاری با مجلس هم مورد توجه قرار گیرد.
فریدون اسعدی در برنامه هفتم توسعه گفت که لازم است تشکل‌ها، کمیته‌های فنی و کمیسیون انرژی اتاق ایران جمع‌بندی نهایی پیشنهادهای خود را ارائه کنند؛ که نجفی بعد از آن تأکید کرد: باید برنامه‌هایی قبلی عارضه‌یابی شود و مشخص شود که چند درصد از برنامه‌های قبلی اجرایی شده و دلیل اجرایی نشدن آنچه بوده است.
در ادامه گزارشی درباره برنامه هفتم توسعه ارائه شد که در ادامه آن فعالان اقتصادی پیشنهادهای خود را ارائه کردند.
بعد از آن نجفی گفت: آیا می‌توان استقلال مالی ماده ۱۲ را در برنامه هفتم توسعه می‌توان پیشنهاد کرد؟ البته این نیاز به بررسی دارد. برآورد خسارت یا عدم نفع ناشی از تحریم و استمرار این تحریم چه عواقبی دارد؟ بحث سواپ، تولیدات مرزی، تعریف سرمایه‌گذاری مشترک در مرزهای هم‌جوار تعیین تکلیف شود و اینکه یارانه مستقیم چه عوارضی دارد و اگر به‌صورت سرمایه تجمیعی به افراد سهم داده شود چه اتفاقی خواهد افتاد.
در ادامه داوود مددی درباره حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر گفت: مصرف برق از تولید جلو افتاده است و آیین‌نامه‌ها و دستورها و تهدیدها باید در برنامه هفتم اصلاح شود. درامد تجدیدپذیرها از بودجه دولتی جدا شود. کشور برای تجدیدپذیرها جذابیت خوبی دارد. نیروگاه حرارتی با توجه به محدودیت سوخت دچار چالش شده و کشورهایی مثل آلمان به سمت تجدیدپذیرها رفته‌اند.

او ادامه داد: صنعت برای تأمین بخشی از نیاز خود از تجدیدپذیرها در بازار بورس استفاده کنند. همچنین اجازه صادرات برق برای سرمایه‌گذاری خارجی در بخش تجدیدپذیر داده شود تا سرمایه‌گذاران خارجی از موقعیت کشور استفاده کنند.
در ادامه پیشنهادهای مطرح‌شده عبارت بود از:
-تاب‌آوری شبکه‌های توزیع پایین است؛ رفع فرسودگی از تأسیسات توزیع بخصوص شبکه برق سالانه روستایی با اهداف افزایش تاب‌آوری
-به چرایی عدم اجرای برنامه‌ها توجه شود؛ بیشتر مشکلات در وزارت نیرو و نفت است که خود هم تصدی‌گری می‌کنند و هم داور نهایی هستند
- واگذاری نیروگاه‌های بخش دولتی و عدم ورود دولت به بازار برق
-شورای عالی انرژی موضوع نفت را پیگیری کند
-تدوین نقشه راه برق کشور در دستور کار قرار گیرد
-سقف گذاری قیمت برق در بازار برق (یارانه از قیمت تفکیک شود)
در ادامه حسن غفوری فرد، استاد تمام دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی امیرکبیر و فعال سیاسی، گفت: برنامه‌های توسعه نمود آرمان‌گرایی ماست و هیچ پروژه‌ای در ایران در زمان خودش تمام نشده است. از این قوانین بسیار زیاد است و برای برخی از قوانین تا آخر برنامه توسعه آیین‌نامه نوشته‌نشده است. ما هیچ‌وقت به هدف رشد هشت‌درصدی نزدیک نشده‌ایم و در بازه‌ای نرخ رشد منفی بوده است. برنامه توسعه باید عمل‌گرایانه باشد. پروژه نیمه‌تمام در کشور تورم‌زاست. باید نگاه‌ها و رویکردها به‌طور اساسی تغییر کند، باید در برنامه هفتم توسعه به عمل‌گرایی تأکید شود نه آرمان‌گرایی.