عضو سابق اتاق بازرگانی ایران خاطر نشان کرد: طبق برنامه ریزی هایی که بخش خصوصی انجام داده بود در صورتی که دولت موافقت حضور بخش خصوصی در تولید برق را انجام می داد تولید برق داخل کشور به نوعی رایگان می شد و تولیدکنندکان برق درآمدشان را از صادرات برق تامین می کردند.

عوض محمد پارسا رئیس‌ هیئت‌ مدیره فدراسیون صادرات انرژی گفت: متاسفانه در تولید و صادرات انرژی استراتژی مشخصی وجود ندارد و هر وزیر و مدیر جدید روی کار می آید برنامه و اهداف مدیران قبلی را پیش نمی برد، بنابراین وقتی برنامه ریزی و استراتژی مشخصی وجود نداشته باشد کاهش تولید و صادرات را به وجود می آورد و ضرر این اقدام به منافع ملی وارد می شود؛ برای نمونه در زمان احمدی نژاد طرح انتقال گاز به کشور پاکستان به ارزش 500 میلیون دلار انجام شد تا صادرات گاز رخ دهد، بعد از مدتی آقای زنگنه سکانداری وزارت نفت را در دست گرفت و اجرای این طرح را متوقف کرد، این در حالی است که میلیون ها دلار از بودجه بیت المال در این طرح هزینه شده است.

وی ادامه داد: این بی برنامگی موجب شد که ترکمنستان به دنبال گاز کشی به افغانستان، پاکستان و هندوستان باشد و به نوعی از این بی تحرکی صادرات گاز ایران به کشورهای آسیای میانه استفاده برد و این روزها شاهد حضور ترکمنستان در بازار انرژی منطقه هستیم.

رئیس هیئت مدیره فدراسیون صادرات انرژی و صنایع وابسته عنوان کرد: در حوزه صادرات برق نیز مشکلاتی داریم، سالانه 4 تا 5 هزار مگاوات به مصرف برق کشور اضافه می شود و باید تولید را سرعت بخشید این در حالی است که در شرایط عادی و به نوعی رکود اقتصادی باید این میزان رشد تولید برق را داشته باشیم و اگر در شرایط رونق و رشد اقتصادی قرار بگیریم باید سالیانه 10 تا12 درصد به تولید برقمان افزوده شود که متاسفانه در تولید برق نیز عقب هستیم و این عقب ماندگی موجب کاهش صادرات برق می شود.
محمدپارسا در پاسخ به سوال خبرنگار درباره اینکه علت این کاهش تولید برق چیست؟ گفت: متاسفانه دولت تمایلی به حضور بخش خصوصی در تولید برق ندارد؛ توافق نامه ای میان کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی با وزارت نیرو منعقد شد که تولید برق توسط بخش خصوصی انجام شود و این اجازه داده شود نیمی از تولیدات برق توسط بخش خصوصی صادر شود تا اشتیاق سرمایه گذاری بخش خصوصی صورت بگیرد و به دنبال آن ارز آوری برای کشور محقق شود و از سوی دیگر بازار برق کشورهای همسایه در دست ایران قرار گیرد و این استقبال توسط بخش خصوصی صورت گرفت، اما دولت به این توافق پایبند نبود و حمایت لازم را از سرمایه گذاران داخلی انجام نداد؛ اگر این حمایت انجام می شد، سوخت مورد نیاز نیروگاه هایی که توسط بخش خصوصی راه اندازی شده بود از میادین گازی مشترک بین ایران و عراق و قطر زودتر بهره مند می شد و اجازه برداشت بیشتر به قطر و عراق داده نمی شد.

این عضو اتاق بازرگانی ایران خاطر نشان کرد: طبق برنامه ریزی هایی که بخش خصوصی انجام داده بود در صورتی که دولت موافقت حضور بخش خصوصی در تولید برق را انجام می داد تولید برق داخل کشور به نوعی رایگان می شد و تولیدکنندکان برق درآمدشان را از صادرات برق تامین می کردند؛ متاسفانه دولت فکر اقتصادی ندارد؛ اگر داشت این روزها 30 هزار میلیارد تومان به نیروگاه های کشور بدهکار نمی شد و بازار صادرات برق را نیز از دست نمی داد.

وی افزود: موضوع برداشت گاز از میادین گاز تنها مختص جنوب کشور نیست، بلکه میدان گازی مشترک ایران و ترکمنستان نیز به همین شکل است و ترکمنستان از ما بیشتر از این میدان در حال برداشت است واگر این گاز در اختیار بخش خصوصی قرار می گرفت درآمد صادرات برق بسیار بیشتر از این میدان خواهد بود.
محمد پارسا گفت: به تازگی شورای انرژی توسط دولت تاسیس شد که در این شورا نماینده ای از بخش خصوصی وجود ندارد و مصوباتی را این شورا تصویب رسانده که اجرای این مصوبات غیر قابل اجراست، 70 تا 80 درصد درآمد کشور وابسته به انرژی است؛ حال اینکه در این چند سال این شورا تشکیل نشده و این روزها که تشکیل شده بدون حضور نماینده بخش خصوصی کار بی فایده ای است.